Als laatste hebben we de oostkust van Madeira vandaag verkend. We zijn helemaal naar het uiterste puntje gewandeld. Een tochtje van drie kilometer met een wandeltijd van zo'n tweeënhalf uur geeft de zwaarte van deze tocht duidelijk weer. Extra bijkomstigheid was de temperatuur van 30 graden plus en op veel plaatsen geen zuchtje wind en vol in de zon. Halverwege de tocht kwamen we er achter dat we te weinig water en proviand hadden meegenomen. Gelukkig was er een hut zo'n beetje op de locatie waar we heen gingen. Daar aangekomen waren alle kranen afgesloten, dus geen water voor de terugreis, dachten we. Echter het lot was ons weer gelukkig gezind. In een aangrenzend deel van de hut zat een man souveniers te verkopen en hoewel hij dacht dat zijn waterautomaat leeg was perste hij er toch nog een volle fles uit voor de terugweg. Na zo'n twee uur waren we weer terug waar we gestart waren, daar was inmiddels een verkoper gekomen dus twee Solero's en twee blikken ijskoud drinken pfffff heerlijk. Het waren zware omstandigheden maar wel de moeite waard om naar deze plek te wandelen. Zie ook de foto's van de boot in de verlaten baai, hoezo "Blue Lagoon". De route terug hebben we weer de binnendoorweggetjes gebruikt, wat is er ook op dit deel van het eiland veel verbrand. Jammer van de prachtige natuur. Dit zal wel weer volledig herstellen, maar wat geeft het nu een troosteloze aanblik. Al rijdend door de laaghangende bewolking en overal de geur van brand geeft je een raar gevoel. Blij als je weer dit gebied hebt verlaten en tussen het groen en overal bloemen richting het hotel begint te komen. Dan zie je weer de pracht van dit eiland en waarom dit het "bloemeneiland" wordt genoemd.
Morgen gaan we een dagje aan het zwembad liggen, lekker uitrusten voordat we weer naar huis komen.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|